Witaj!
Zapraszam do mojego prywatnego lasu. Lasu pełnego najróżniejszych skarbów. Nie tylko dla nimf, elfek, boginek, syren, ale także najpiękniejszych z "nich" - kobiet...
Jeżeli już raz mnie odwiedziłeś, zapraszam do zapoznania się z nowościami na stronie (ostatni update - 6 luty 2008). Jeżeli zaś zagubiłeś się w tych stronach po raz pierwszy, pozwól przechodniu, że przed dalszą wędrówką Ci coś opowiem!
"Dawno, dawno temu...
W zaczarowanej krainie marzeń, pewna elfka chciała jedno z nich urzeczywistnić. Ot- taka mała błahostka, zamarzyły się jej ozdoby. Gdy wreszcie znalazła się w ich posiadaniu, zauważyła swoje małe zaślepienie - nie wszystko złoto co się świeci...
Elfka jednak nie poddała się - nie, ona nie była z takich! Zgromadziła to, co uznała za potrzebne, skorzystała z pomocy najbliższych. Uzbrojona we własną wyobraźnię, dzięki sprawnym palcom, stworzyła ozdobę, która zaspokoiła jej zachciankę. Jeszcze nie przypuszczała wtedy, że to nie jedyna błyskotka, która wyjdzie spod jej palców... Elfka bowiem, zupełnie onieśmielona, zaczęła łączyć ze sobą kolory, wyszukiwała małych skarbów i ubierała je w swoją fantazję. Do każdego tworu swojej artystycznej duszy, dodawała kawałek siebie - trzepot skrzydeł, uśmiech, ciepło, dobre słowo..."
Tak powstawała unikalna biżuteria. Unikalna - gdyż robiona ręcznie. Malutka elfka strzeże swoich skarbów i jeśli gdzieś zauważy, że ktoś je podpatrzył i ukradł - od razu okaże swój gniew. Nie będzie się wahać, by poprosić o pomoc ludzi...
Tymczasem już od roku, trzepocząc małymi skrzydełkami, poszukuje coraz to nowych pomysłów, fascynuje się kolejnymi minerałami, czy szkiełkami. Szczególnie upodobała sobie srebro, przypominające jej światło księżyca i kryształki Swarovskiego, migocące w świetle niczym tęcza.
Sięga po różne materiały. Nie boi się wyzwań - jest ciekawa świata. Z uwagą słucha rad innych Elfów i doskonali swój kunszt. Jednak unika nazywania się artystką - może kiedyś... Teraz jest tylko zwykłą Elfką, szukającą znaczenia słowa "piękno".
Czasem tylko zaszyje się wśród bluszczy czy grzybów, gdy coś się jej nie powiedzie. Szybko jednak nabiera dalszego zapału i tworzy.
Elfka wie, że jeszcze dużo pracy przed nią, jednak stara się jak może, by dalej urzeczywistniać swoje marzenia. Tym zaś, którzy powierzyli jej Swoje sny, dziękuje z całego serca i wkłada w swoją pracę jeszcze więcej wysiłku."
A teraz przechodniu, możesz iść w głąb lasu... .
PS: Ta Elfka to ja ~ Tsu.